Kociewski Przysiółek

Zagro­da Kociew­ski Przy­sió­łek to miej­sce na ubo­czu sta­rej kociew­skiej wio­ski — Szczo­dro­wo. Z jed­nej stro­ny gra­ni­czy z lasem. Jest tutaj ogród warzyw­ny, zaką­tek krze­wów owo­co­wych i nowo zało­żo­ny sad. 

Drze­wa owo­co­we są sadzo­ne two­rząc gil­die roślinne:
— jabłoń, żon­kil, żywo­kost, budle­ja, koniczyna,
— wiśnia, czer­wo­na porzeczka. 

Nowe drzew­ka dobie­ra­ne są tak, by przede wszyst­kim czer­pać z tra­dy­cji sta­rych sadów — jabło­nie głów­nie na pod­kład­kach anto­nów­ki. Grząd­ki warzyw­ne ściół­ko­wa­ne są sło­mą, sia­nem lub zręb­ka­mi. Borów­ki, porzecz­ki, agrest, mali­ny ściół­ko­wa­ne są zręb­ka­mi sosen. Pod cuki­nię doda­no kop­ce ze sło­my. Tru­skaw­ki posa­dzo­no na nie­prze­ko­pa­nej zie­mi, wyście­lo­nej sło­mą. Na nie­prze­ko­pa­nych grząd­kach część warzyw sama się roz­sie­wa i kieł­ku­je na wiosnę.

Eks­pe­ry­men­tu­ję z kształ­tem grzą­dek (m. in. kształt dziur­ki od klu­cza, śli­ma­ko­wy ziel­nik, grząd­ki na tyle wąskie, by nie trze­ba było na nie wcho­dzić). Zbie­ra­na desz­czów­ka pozwa­la ogra­ni­czyć zuży­wa­nie wody z wodo­cią­gów. Opry­ski na mszy­ce tyl­ko z gno­jów­ki z pokrzy­wy, do tego odpo­wied­nie rośli­ny towa­rzy­szą­ce (aksa­mit­ka). Do czysz­cze­nia pozo­sta­ło­ści na grząd­kach uży­wa­ny jest kurzy trak­tor. Poza tym kury nawa­rzą ogród. Nie dosta­ją paszy, przez co zno­szo­ne przez nie jaj­ka są w peł­ni eko­lo­gicz­ne. W zagro­dzie zna­la­zło się też miej­sce dla psz­czół, zbie­ra­ją­cych miód leśny oraz z oko­licz­nych łąk.